It's al in the family

Zo nu en dan heb ik al iets laten vallen over het gastgezin waar ik woon, maar het wordt nu toch wel tijd voor een kleine introductie. Mijn gezin bestaat uit een aantal pap’s, maman’s en enfants, van wie de onderlinge me nog steeds onduidelijk zijn.

Het huis is van Maman Riki en Papa Alexandre, waarvan de moeder - Maman (2) Helene - ook bij ons slaapt. Maman Helene is net moeder aarde uit Pocahontas, een oude, gerimpelde, vriendelijke vrouw die heel langzaam praat, maar altijd wijze adviezen geeft.
Simon is de broer van Papa Alex en nu dus over mijn grote broer (jeeh altijd al willen hebben). Hij heeft me rondgeleid door Foumbot en vertelt altijd sterke verhalen over de oorsprong van zijn littekens.
Dan hebben we in de categorie pubers: Amsetou en Nuella – alias de assepoesters van het gezin – waarvan elke familale band me onduidelijk is. Omdat ze in ieder geval geen kind van Alex en Riki zijn, worden ze letterlijk altijd gecommandeerd om te koken, te dweilen enz.
Jorel (8), Morelle (3) en Alex Junior (2) zijn kinderen van Alexandre, maar alleen Junior is ook daadwerkelijk de zoon van Maman Riki.
Kortom: ik tast complete in het duister van betreft de organisatie van dit gezin, maar één ding is zeker: het zijn geweldige mensen!

Voor Afrikaanse Maatstaven is mijn gezin trouwens best heel rijk. Papa Alex werkt in de Agrocultuur Business en heeft een eigen motor. Maman Riki werkt bij de Radio de Noun in Foumban. Het huis heeft een televisie met een DVD-speler (welliswaar is er maar 1 slechte Afromuziek DVD, maar toch). In de keuken hebben we een koelkast, een blender en een echt gasfornuis op gas! Er is een klein woonkamertje met te veel banken en stoelen, maar het leven spelt zich vooral af op het erfje voor het huis. Daar wordt gekookt en wordt de was en de afwas gedaan.
Al die “luxe” neemt niet weg dat de stroom hier de helft van de tijd uitvalt en we bij een kraan 500 meter verderop ons water halen.
In mijn slaapkamer staat een doorgezakt tweepersoonsbed, waar ik keurig mijn geimpregneerde klamboe boven heb gehangen. Daarnaast heb ik een eigen badkamer/douche, maar geen van beide woorden zijn representief. Beter noem ik het de emmerkamer, aangezien het een klein donker hokje is waar een emmer ijskoud water in staat en waar een piepklein gat in de muur zit om het water af te voeren. Het is elke ochtend weer flink bikkelen.

Zo, nu hebben jullie een beeld van mijn Mc AfricanLife. Genieten jullie maar extra van de warme douche morgenochtend..en denk dan ook even aan mij.

Kus uit Kameroen!