Ontworteld

Het is voorbij gevlogen, onze tijd in Foumbot zit erop, goeddoenerij, cultuursnuiven en Afrikaanse avonturen. Na de tijd in het gastgezin zijn Dorieke en ik gister begonnen onze twee weekse Tour de Cameroun.
De afgelopen week was het al dagzeggen op school geblazen. En na weken ploeteren op hun Engelse essay over AIDS of corruptie, mochten ze achterover leunen voor een Nederlandse les, gepresenteerd door Do&An. Hoewel niemand Nederland op de kaart aan kon wijzen ("Nee, dat is Alaska"), wisten ze zo elk een tiental Oranje-spelers op te lepelen. Wij leerden hen wat Nederlandse woordjes 'hallo', ' doei' en ' bakkie doen?'. Maar ze kwamen pas helemaal los bij de Nederlandse vaardigheid ' polonaise dansen'. Onder een Guus Meeuwis-achtig ge-lalalala hosten ze vrolijk de klas door. Daarna was het tijd voor een fotosessie en handtekeningen uitdelen (?!).
Als au revoir met de rest van onze Foumbodiaanse connecties, werd er een grootschalige afscheidsfuif georganiseerd. De hele dag werd er gekookt door Bernadette, moeders, oma's en buren, de luttele bijdrage Dorieke en mij zat hem in het kopen van vele liters bier.'s Avonds hield mijn vader een zeer lovende speech waarin wel al mijn grapige blunders werden genoemd. Daarna kreeg ik een maak-je-eigen-couscous pakket en een enorme traditionele vaas (handig voor op reis!). Gister was dan het echte afscheid en hoewel het na een intensief verblijf wel tijd werd om verder te gaan, pinkte ik stiekem wel een traantje weg. Mijn gastgezin is me dierbaar geworden: Amsétou, die me couscous heeft leren maken, Nuella die altijd van me won met Memory, kleine Junior die me altijd in de armen sprong als ik thuiskwam, Morelle die me altijd napraatte 'Sie joe leeetur, eligeeeetur!', Simon, die me bij elk uitje bijstond, papa Alex die bij alles op TV vroeg of we dat in Nederland ook hebben en Maman Helene, die altijd zo trots lachtte als ik weer een Afrikaanse vaardigheid oefende.Ik zal ze zoo missen! Maar gelukkig hebben we de foto's nog.
Inmiddels zijn Dorieke en ik in Yaoundé, de rustige hoofdstad aangekomen. Wat een enorme luxe is onze hotelkamer van 6 euro per nacht: TV en een badkamer met WC en stromend water, koud dat wel. Dorieke en ik zijn blij als kleine kinderen, soms ken ik mijn verwende zelf niet meer terug.