De GRR-factor

Het zijn de kleine frustraties… Na een maand in Foumbot voelen Dorieke en ik ons al volledig geintegreerd. Toch ziet men ons nog steeds als onwetende blanke en doen we slechts voor spek en bonen mee. Hier volgt de Top 8 van onze ergernisjes.

1. Wij begrijpen dat het voor onze leerlingen met hun Franse tongval moeilijk is om Engelse woorden fatsoenlijk Engels uit te spreken. Maar lach ons dan niet uit als wíj in een volmaak English accent praten. "bag is geen bèèèèg, en als ik pencil zeg bedoel ik niet penis!"

2. Bamoun is de top-of-mind taal van de meeste mensen hier en ze schamen er zich niet voor altijd hun onderlinge dialect te praten als er buitenlanders bijzijn. Nog erger is het als je je eigen naam steeds in een gesprek terug hoort komen, gevolgd door hard gelach. Hallo, bij mijn weet is Kameroen franstalig hoor!

3. Soms mogen we helpen koken, maar dan wel op z’n Afrikaans; uien snij je op je handen. Na wat gehannes kijken ze je met een laat-het-maar-aan-ons-over blik aan. Hallo, we kunnen heus wel koken, als je ons een snijplank geeft!

4. Hetzelfde verhaal met de was. Volgens de Afrikaanse gebruiken smeer je een heel blok zeep op je shirt, waarna je er met alle kracht in je lichaam overheen schrobt, daar is mijn H&M spul duidelijk niet tegen bestand. Maar wíj krijgen het commentaar: te weinig zeep, geen techniek om te boenen en te weinig kracht om te wringen... Hallo, het gaat zo prima hoor, op de camping in Frankrijk sta ik ook altijd met mijn handen in de wastobbe!

5. Dorieke en ik lopen naar school en in Afrika is dat al raar, een blanke moet toch zeker de motor pakken. Onderweg roepen jonge kinderen vaak enthousiast ‘la blanche’ of de Bamounse equivalent ‘nasa’. Wij zijn al geconditioneerd om dan vrolijk ‘munsi’ (zwarte) terug te roepen, dat vinden ze hílarisch! Maar na een maand zijn we dit ritueeltje wel beu, vooral als je rustig door het bos naar huis loopt. “Ja, hou nou maar op met je ge-nasa, ik geniet van het uitzicht”

6. De volwassen lui in Foumbot knopen op straat altijd een verhaaltje met je aan. Leuk dat iedereen zo geinteresseerd is. Maar waarom eindigd elk gesprek met een man nou hetzelfde: "Nee, ik wil niét met je trouwen!"

7. Dan heb je nog de regen die dagelijks valt, maar waartegen we nog altijd een paraplu vergeten. Als je dan rennend de regen probeert te ontvluchten, biedt altijd wel een voorbijganger een plekje onder zijn paraplu aan. Zo aardig, maar waarom ik – en niet dat kleine zwarte jongetje of één van de honderd anderen die zijkes nat regenen?! Hallo, ik ben wel wit, maar niet van suiker!

8. We weten dat jullie andere kledingvoorkeuren hebben dan wij in Nederland en we passen ons ook best een beetje aan. We hebben zelfs al een volledig Afrikaans tenue en glinsterende Marocaanse schoenen aangeschaft. Maar ik wil geen slecht woord over mijn Birkenstocks! Mijn modieuse stappers zijn géén Babouches (ordinaire slippers red.), maar zeker je maandsalaris waard!