Ahlan wa Sahlan

Ter introductie: de backpack is weer ingepakt voor 2 maanden. Op het programma staan Jordanie, Syrie en India. Het Midden-Oosten zie ik met een gemixte groep: Dorieke, Iris, Arjen, Cathalijne en Cees. India ga ik met oud-huisgenoot Carlijn ontdekken. En er is veel in petto: zitten op een kameel en op een yoga-matje, dobberen in de Dode Zee en surfen op de Indische Oceaan en twee wereldwonderen zien. Zoveel mooie dingen. Kortom geen tijd te verliezen.

Het voelde dan ook een beetje als een valse start toen ik zaterdag in mijn eentje door een vlucht van 14,5 uur in Amman moest komen. Het ging via lang wachten op Oostblok-vliegveld Riga en Arabisch Beirut. Maar in Amman meteen mijn Hollandse matties ontmoet, die via Rome invlogen.

Gisteren de reis van Amman naar Aqaba per bus gemaakt. Natuurlijk werd onze bus eruit gepikt voor nauwkeurige controle. Iedereen paspoorten showen, toen uit de bus, bagage uit het ruim - alle toeters en bellen van het Arabische machtsvertoon. Ik klom in het ruim om mijn eigen backpack eruit te tillen. Maar eenmaal daar vroeg elke Arabier om ook even zijn koffer aan te geven. Ik was meteen de attractie van de bus en werd door iedereen bedankt. Aangekomen in Aqaba hebben we een ge-wel-dig hotel aan de zee gevonden: bloemen, kleine zithoekjes, waterpijpen. Heel ontspannen begin van de reis.

Vandaag hebbenwe gesnorkeld in de Rode Zee. Wow, wat een kleuren, wat een vissen. Wel een beetje bang voor het ondiepe koraal en de prikkelegels. Vanavond meteen ook verse vis van de BBQ gegeten met verse limoen-munt-sap (ontdekking!).
Daarnaast zijn we lang bezig geweest om onze woestijntrip in Wadi Rum teregelen. Aan de telefoon zwaar moeten onderhandelen met Bedouine Obet. Maar morgen gaan we Jeep-en, Kamelen en onder de sterrenhemel slapen. Woensdag door naar Petra.

Natuurlijk is de Arabische cultuur nog wel even wennen. We willen vooral respectvol zijn in de kledingkeuze: lange broek, mouwen en een bedekte hals. Maar in deze hitte en zon is een zomerse outfit wel heel verleidelijk. En bij gebrek aan hoofddoek worden we sowieso nagestaard. Dit brengt me op de eerste inside joke, vernoemd naar reisgenoot Iris: de Iris-Check (wanneer mannen ongegeneerd naar ons -blanke en 'schaarsgeklede' vrouwen- kijken). Daarnaast hebben we ook de Test-Cees, die moet al het onbekende eten uitproberen. Tot zover is het delicious, maar het is wachten op een voedselvergiftiging.

Bij gebrek aan kennis over Arabische tot-ziens-uitdrukkingen, sluit ik af met
Fata Morgana,

Anne