India: de nachtmerrie en de droomvlucht

De verhalen over Syrie moet ik jullie tegoed houden. Te snel alweer waren de twee weken met zijn zessen voorbij. Zaterdag sloten we het Midden Oosten af met een bezoek aan de grote moskee van Damascus en een waterpijp met thee en baklava op het terras. Daarna moest ik afscheid nemen van mijn vijf gezellige reismatties, die ‘s nachts al de taxi namen op naar een vliegtuig naar de Nederlandse regen. Ik sliep nog een nacht in Damascus en om de volgende dag alleen de vlucht naar Delhi te pakken, met een stop in Baghrain. Blijkbaar een rijk oliestaatje waar toeristen uit alle windstreken hun overstap hebben. Voor sommigen duurt de stop zo lang dat ze uitgestrekt op de bankjes gaan pitten. Daarom heft het vliegveld speciaal mannetjes ingehuurd om deze dutters wakker te maken als het boarding time is. Interessante praktijken.

‘s Maandags landde ik vroeg op Delhi, waar in wonder boven wonder een paar uur later Carlijn kon omhelzen, die vanuit Nederland kwam invliegen. Ons India avontuur kon beginnen. Wat mij brengt bij de nachtmerrie en de droomvlucht, want India kent heftige uitersten.

We sliepen in Delhi in de backpackers buurt, waar een straat er ongeveer zo uitziet: winkels aan de zijkanten, eetstalletjes daarvoor, haastig rijdende tucktucks en fietsrikjsas en daartussen een shoppende mensenmassa, zwerfhonden en hier en daar een verdwaarde koe. Stel je daar een ware kakaphonie bij voor en het plaatje India is complete. In deze chaos moesten wij proberen aan treintickets te komen. Vooraf waren we al door iedereen gewaarschuwd voor scammers. Ingehuurde mensen die je van een officieel bureau willen omleiden naar een louche kantoortjes om je treinkaartjes veel duurder te kopen. Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan om uit de handen van deze omvangrijke groep scammers te blijven. Vooral als je niet weet waar het officiele kantoor zich bevindt. We werden van het kastje naar de muur gestuurd. Bureau 1 zei dat vanwege de feestdagen alle treintickets op waren, een privechauffeur was de enige optie. Bureau 2 had toevallig de laatste 1e klas kaarten voor veel te veel geld. Zo teleurstellend dat je elke keer aan een ‘ aardige voorbijganger’ de weg vraagt en er zwaar bedrogen uit komt.

Maar de volgende ochtend hebben we gelukkig het International Tourist Office gevonden (thanks to Lonely Planet) en twee normale tickets naar Amritsar bemachtigd. Als kleine kinderen huppelden we het office weer uit. Maar behalve de rompslomp voor tickets hebben we in India supermooie dingen gezien.

India is een multi-religieus land en in de eerste dagen zijn alle geloven al voorbij gekomen. In een lotus-vormige temple bidden mensen voor alle vrede tussen alle geloven. We zagen de eeuwenoude moskee van de Mughals in het rode fort en de grootste Hindu tempel van Delhi. Dit laatste was letterlijk een attractie. De heilige tempel bestaat uit een rood stenen gebouw versierd met duizenden figuurtjes en van binnen is het van wit marmer gevuld met gouden beelden – amazing! Naast het serene deel was er ook een expositie over een Hindoeistische guru en zijn goede daden. In de vorm van een boottocht langs allerlei poppendecors. Zo heeft deze Bagwan blablabla al op zijn vierde een grootste daad verricht door de vissers ervan te overtuigen dat het doden van vissen slecht is. Een fantastische droomvlucht met bewegende beelden, maar het langdradige en mierzoete verhaal vonden we een tikje indoctrinerend. Maar vanuit mijn communicatieblik moet ik toch zeggen, goede marketing van de Hindoes.

Nu zijn we in Amritsar, waar de heuze gouden tempel van de Sikh staat. De Sikh zijn echt een community, ze geloven niet zoals de Hindoes in verschillende kasten, iedereen is gelijk. Daarom is er gratis eten voor iedereen. Wat een beleving. Je krijgt een blikken bordje en lepel, gaat in lange rijen op de grond zitten en dan lopen er be-tulband-de mannetjes langs met lenzenprut, chapatibrood en rijstepap. Je moet wel alle op eten, verspillen is onbeleefd.

Vanavond nemen Carlijn en ik de “deluxe” nachtbus naar Delhi (zonder airco maar met gratis Bollywood films gedurende de nacht). Daarna gaat Carlijn 2 weken in een weeshuis in Delhi werken en ga ik op zoek naar een yogaschool in Rishikesh. Dat wordt zweven. Ik hou jullie op de hoogte.

XX